من هنوز زنده ام. اما ديگر مردی نيست که ايرانمرد باشد!
پستهای قبل
- سلام. حتی اگر تلفنهايت را قطع نمی کردی هم تصميم دا...
- دوستش دارم، دوستت دارم و او دوست نداردم. سالی است ...
- عشق من نه درد دارد و نه سوختن ... ديگر از جفايش شک...
- بهشت است آنکه من ديدم نه رخسار
- اين فلش رو ببينيد ... اسپيکرهاتون هم روشن باشه لطف...
- از اين پس يا از آب و هوای شهر می نويسم يا هيچ نمی ...
- از خود ايرانمرد می پرسم: چرا دوستت دارم؟ و پاسخ می...
- «نه گندم و نه سيب، آدم فريب نام تو را خورد» ندانم...
- در عجبم که کسی که نمی تونه يک بيت شعر رو درست بخون...
- من مست می عشقم هشيار نخواهم شد وز خــواب خــوش مست...
اشتراک در
پستها [Atom]
1 نظر:
در ۱۱:۱۶ بعدازظهر,
Mohammad R گفت...
خیلی جیگر می خواد که آدم هر روز با 8 سال پیشش مواجه باشه
منظورم تعداد پست های وبلاگه که توی صفحه اول دیده می شه.
تو از همه مردا مردتری برای این همه شجاعت و...
چدی می گم
نمی دونم خوش بحالی داره یا نه اما من که از یکسال و دو سال پیشم بدم میاد
ارسال یک نظر
اشتراک در نظرات پیام [Atom]
<< صفحهٔ اصلی